Maandag 3 januari
Vandaag is het eindelijk zover, we vertrekken naar Thailand om de bruiloft van Paul en Rung bij te wonen.
Mijn broer en schoonzus wonen in Nederland en zijn al ruim 5 jaar voor de Nederlandse wet getrouwd. Maar Rung is boeddhistisch en wil daarom ook heel graag in Thailand trouwen dat is heel belangrijk voor haar.
Ger, mijn zus Carla en ik vliegen met zijn drieën naar Bangkok want Paul en Rung zijn al eerder naar Thailand vertrokken in verband met de voorbereidingen van de bruiloft.
Paul zal ons ophalen in Bangkok waar we twee nachten blijven. Daarna vliegen en rijden we naar Sisaket waar we 6 dagen zullen blijven om de bruiloft bij te wonen. Vlakbij Sisaket is het geboortedorpje van Rung, veel van haar familieleden wonen er nog en Paul en Rung hebben er ook een huis laten bouwen. Na de bruiloft vliegen we met zijn vijven naar Chiang Mai waar we 5 nachten zullen blijven en vervolgens gaan we nog een kleine week luieren op het eilandje Ko Samet.
We hebben er veel zin in, want we zijn alle drie nog nooit in Thailand geweest en een boeddhistische bruiloft bijwonen en een week wonen in een Thais dorpje maak je als toerist natuurlijk niet zo snel mee.
Aan de andere kant zien we er ook een beetje tegenop. De familieleden en vrienden van Rung spreken vrijwel geen Engels en zeker geen Nederlands dus het zal moeilijk zijn om met elkaar te communiceren. Rung kan wel vertalen maar die zal ook niet altijd in de buurt zijn Maar goed, we zien wel hoe het allemaal gaat lopen, het wordt vast een geweldige ervaring.
Helaas ben ik de hele week al ziek (koorts en erge hoestbuien) maar met het antibiotica kuurtje dat ik heb gekregen en met nog wat potten met pillen in de handbagage moet het gaan lukken.
Om half vijf ‘s middags komen Carla, zoon Bart en dochter Sabine ons ophalen. Onze dochter Joyce gaat ook mee naar Schiphol om ons uit te zwaaien dus we vertrekken met een auto vol naar het vliegveld. Om even over vijven zijn we al in de vertrekhal. We hoeven alleen onze koffers maar af te geven want ik heb al online ingecheckt. We zijn meteen aan de beurt en nadat we verlost zijn van de koffers nemen we afscheid van de kinderen. Dan halen we nog even twee flessen whisky die Paul wilde hebben voor de bruiloft en we eten een hele vieze punt pizza.
Om even over zevenen zijn we al bij de gate en brengen de resterende tijd door met wat lezen en praten.
Het boarden gaat snel, we hebben drie stoelen naast elkaar op een prima plek en om 20.45 stijgen we op. We vliegen met KLM en hebben heerlijk een directe vlucht die ongeveer 10 1/2 uur duurt. De vlucht verloopt prima zonder turbulentie, er is keuze tussen chicken or beef en verder heb ik vrijwel de hele vlucht geslapen. Ik vermoed dat dit door de medicijnen komt want normaal doe ik geen oog dicht tijdens het vliegen.
Om 13.15 Thaise tijd landen we op Suvarnabhumi Airport in Bangkok. De rij bij de immigrations is eindeloos lang en na bijna een uur zijn we zo’n beetje als laatste aan de beurt. Onze paspoorten worden bekeken, er wordt een foto gemaakt en dan mogen we Thailand in. Door het lange wachten staan de koffers al voor ons klaar dus kunnen we meteen door lopen naar de uitgang. Daar staat Paul ons al op te wachten. Hij heeft al een taxibusje geregeld dus we kunnen zo instappen. In een minuut of 40 rijden we door het drukke Bangkok naar ons hotel op Sukhumvit Road. We hebben kamers gereserveerd in het Ambassador Hotel en zowel het hotel als de kamers zien er prima uit. Carla en ik slapen bij elkaar op een kamer en Paul en Ger hebben de andere kamer.
We frissen ons even op en lopen dan naar buiten en maken een wandeling langs de diverse kraampjes op Sukhumvit.
Dan nemen we de Skytrain naar Siam Paragon, een groot overdekt winkelcentrum. We snuffelen wat rond maar helaas begin ik me steeds slechter te voelen. We eten dus snel een hapje bij Piri Piri Chicken en nemen dan snel de Skytrain terug naar het hotel. Daar aangekomen blijk ik ruim 39 graden koorts te hebben, geen wonder dat ik me zo slap voel! Ik duik snel mijn bed in. De anderen lezen nog wat en gaan dan ook slapen. Het was een lange dag.
Dinsdag 4 januari
Bangkok
Na een wat onrustige nacht nemen Carla en ik een frisse douche en kloppen dan bij Ger en Paul aan om gezamenlijk te gaan ontbijten. De ontbijtzaal is vrij groot en het buffet is heel erg uitgebreid en goed verzorgd. Er is zowel een Thais buffet met allerlei noedels en warme gerechten als een Westers buffet met onder andere roerei, allerlei broodjes, wafels en pannenkoeken. Ik eet veel meer dan ik normaal eet en het smaakt allemaal heerlijk.
Na de koorts van gisteravond vertrouw ik het toch niet helemaal. Ik ben bijna aan het eind van mijn antibiotica kuur en het lijkt me niet normaal dat ik dan ineens weer koorts krijg. Het lijkt me beter om toch even een dokter op te zoeken voor we naar Sisaket vertrekken.
Bij de receptie van het hotel raden ze me aan om naar het International Hospital te gaan, dat is vlak in de buurt. We nemen een taxi, Carla en Paul gaan gezellig mee die willen dat ook wel eens meemaken.
Het ziekenhuis blijkt heel groot en modern. Ik moet me eerst laten registreren, dat betekent een hele lijst invullen met onder andere van welk ras ik ben en welke godsdienst ik heb. Dan wordt er een foto van me gemaakt en die komt op een pasje met mijn gegevens. Aan de hand van mijn klachten wordt bepaald dat ik het beste een longarts kan bezoeken.
Er wordt een meneer geroepen die me naar de Nursing afdeling brengt. Daar moet ik even wachten en dan naar een kamertje om me te wegen, mijn temperatuur op te nemen en mijn bloeddruk op te laten meten. Daarna mogen Ger en ik naar het kamertje van de longarts. Hij hoort mijn klachten aan, luistert naar mijn longen en besluit dat hij eerst voor de zekerheid een foto van mijn longen wil laten maken om uit te sluiten dat ik een longontsteking heb. Dus verschijnt er weer een andere verpleegster die me meeneemt naar de röntgenafdeling. In een kleedkamer moet ik een ziekenhuisjasje aantrekken. Ik krijg een kluisje waar ik mijn bovenkleding in moet doen. Met het ziekenhuisjasje aan wacht ik in de wachtkamer tot ik aan de beurt ben. Dat duurt niet lang, weer een andere verpleger komt me ophalen en er wordt een longfoto van me gemaakt. Het jasje mag ik gewoon aanhouden!
Dan weer terug naar de longarts. De foto’s zien er gelukkig goed uit, geen longontsteking (en ook geen TBC of andere enge ziekte wordt me terloops meegedeeld. Ook wel fijn om te weten). Er is wel een bronchitis te zien dus ik krijg een nieuwe kuur en nog wat medicijnen. Als het goed is moet het daarmee verholpen worden.
Carla en Paul hebben al die tijd geduldig gewacht in de wachtkamer. We drinken nog een kopje koffie bij Starbucks (die gewoon in het ziekenhuis is gevestigd) en ik haal de medicijnen op bij de apotheek van het ziekenhuis.
De totale schade voor bezoek aan de longarts, röntgenfoto’s en medicijnen? 80 Euro! Koopje toch?
Het is al middag als we weer het ziekenhuis uitkomen en we besluiten om het bezoek aan het Grand Palace uit te stellen tot de volgende keer dat we weer in Bangkok komen. In plaats daarvan brengen we lekker een paar uurtjes aan de rand van het zwembad door. Het is een heerlijk zwembad, alleen het water is ijskoud.
Aan het eind van de middag komt de koorts weer opzetten bij me dus ik duik mijn bed in. De anderen gaan naar de Night Market en ergens een hapje eten. Dan gaan ze ook slapen want morgenochtend moeten we al om vier uur op.
Reizensite van Marjon en Ger 